- qalmamaq
- не оставатьсяbir qalmay - до единого
Крымскотатарский-русский словарь (латинский). 2013.
Крымскотатарский-русский словарь (латинский). 2013.
qalmaq — f. 1. Olduğu yerdə və halda durmaq, yerini dəyişməmək, yerindən getməmək. Hamı getdi, o qaldı. Qışda kənddə qalmaq. – Evdə ancaq Sona ilə Bahadır qaldı. N. N.. Bu axşam student evdə qalaraq, atasına məktub yazmaqla məşğul idi. Ç.. // Yuxarı sinfə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iy-toz — iyi tozu qalmamaq – əsərəlaməti qalmamaq, heç bir izi qalmamaq, tamam yoxa çıxmaq, izsiz itmək. Vaxtilə gördüyün şeylərin iyi tozu qalmayıb. – <Sultan bəy:> Qoy bir o arşınmalçı gözümə görünsün, ona mən bir patron çaxım ki, iyi tozu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
batmaq — f. 1. Şiş tərəfi ilə bir yerə sancılmaq, girmək, soxulmaq (ucu iti şeylər haqqında). Ayağıma mıx batdı. Barmağıma iynə batdı. – Tikan olub ayağa batınca, gül ol yaxaya sancıl. (Ata. sözü). // məc. Batan kimi, girən kimi hiss olunmaq; sancmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iz-toz — bax iz 2 ci mənada. <Yasəmən:> Yadınızdadırmı, biz oxuyanda bunların heç izi tozu da yox idi. S. Rəh.. İzi tozu qalmamaq (olmamaq, görünməmək) – bax iz(i) əlamət(i) qalmamaq («iz əlamət»də). <Fatma xala:> Deyirlər əfəndi deyib ki, bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iz-əlamət — bax iz 2 ci mənada. İz(i) əlamət(i) qalmamaq (olmamaq, görünməmək) – varlığına dəlalət edən heç bir şey, heç bir əlamət, heç bir nişanə qalmamaq. <Leylək Ələmdar> ağası ilə birlikdə bütün həyəti, bağçanı bir birinə vurdu, ancaq Alagözdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iz-əsər — bax iz əlamət. İz(i) əsər(i) qalmamaq (olmamaq, görünməmək) – bax izi əlaməti qalmamaq (olmamaq, görünməmək) («iz əlamət»də) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kor — sif. 1. Görmək qabiliyyətini itirmiş, gözü görməyən. Kor uşaq. Kor qoca. – Kor quşun yuvası öz özünə düzələr. (Ata. sözü). Kor rəssam əlini oğlunun başına çəkərək gülümsədi. İ. Ə.. Kor etmək (eləmək) – gözlərini çıxartdırmaq. <Alı kişi:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sağ — 1. sif. 1. Diri, canlı, ölməmiş, salamat (ölü əksi). Atası hələ sağdır. Sağ qalsaq görərik. – Bəy xanımın əlini alıb . . dedi: – Nə qədər mənim canım sağdı, sənə mən nökərəm, ay xanım! C. M.. <Sultan bəy:> Ay. . . rəhmətlik Sona, sağ olaydı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sıra — is. 1. Yan yana və ya ard arda duran adamlar və ya şeylər düzümü; səf, cərgə. Evlər sırası. İki sıra durmaq. – <Uşaqlar:> Sıralara duraq biz; İrəliyə, irəliyə; Yeni dünya quraq biz. C. C.. <Xasay> sırada dayandı. Sıra nömrəsini saydı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söz — is. 1. Bir şey və ya hadisə haqqındakı anlayışın səslə ifadəsindən ibarət olan nitq vahidi; kəlmə. Sözün mənası. – Hamıya bir vahimə düşdü, söz demək istəyənlərin sözləri boğazlarında qurudu. B. T.. Əşrəfin danışdığı gözəl sözlərə qulaq asanlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti